Το ψάρι γάδος, διαφορετικά ονίσκος, κοινώς μπακαλιάρος. Ανήκει στην οικογένεια των "γαδιδών Gadus". Ζει σε μεγάλο βάθος (100 - 500 μ. μα πιο πολύ από 250 - 300 μ.) στις βόρειες θάλασσες (στα παράλια της Νορβηγίας, Ρωσίας, Δανίας, Αμερικής, Αγγλίας, Νέας Γης κλπ.), όπου τον ψαρεύουν συστηματικά σε τεράστιες ποσότητες.Αυτός που υπάρχει στις δικές μας θάλασσες και τον λέμε μπακαλιάρο, δεν είναι πραγματικός μπακαλιάρος μα ένα είδος του μικρότερο. Στην Ελλάδα εισάγεται παστός, καπνιστός, στεγνωμένος στον αέρα ή κατεψυγμένος κι έχει εξαιρετική κατανάλωση.
Μαγειρεμένος θεωρείται εκλεκτό φαγητό, ενώ στη Μεγάλη Βρετανία είναι το πιο συνηθισμένο ψάρι στο δημοφιλές έδεσμα "fish and chips". Έχει ευχάριστο άρωμα, χαμηλά λιπαρά, πολλές πρωτεΐνες και πυκνή λευκή σάρκα, που απολεπίζεται εύκολα. Από το συκώτι των βακαλάων παρέχεται το μουρουνέλαιο, το έλαιο του βακαλάου, που αποτελεί σημαντική πηγή για τιςβιταμίνες A, D, K και τα ωμέγα-3 λιπαρα οξέα (EPA and DHA).
Η λεπτή και εύπεπτη σάρκα του βακαλάου ενδείκνυται για ελαφριές σούπες σε άφθονο ζωμό λαχανικών, ενώ σε άλλες μεσογειακές κουζίνες τον μαγειρεύουν βραστό σε συμπυκνωμένο ζωμό ή ακόμα και στον ατμό. Όταν ο βακαλάος είναι μεγαλύτερος μαγειρεύεται πλακί στο φούρνο με σκόρδο και ντομάτες.
